GALERIA

Uroczysko Łowiszów. Warto tam zatrzymać się na chwilę, zamknąć oczy i zdać sprawę że gdzieś blisko kręci się wataha.<br />
<br /> Żółw błotny. Nasz rodzimy żółw uwielbia się wygrzewać w słońcu. Jeśli coś go zaniepokoi robi chlup. W wodzie nie jest już taki nieporadny. Poluje na ryby i inne żyjące pod wodą organizmy. Czasem też wychodzi na pola jeść sałatę ... haha taki żarcik.<br />
Żółw i mrówka na ścieżce Mietułka. Ciekawe czy mrówka ma bilet?<br />
Młody żółwik błotny na spacerze.<br />
Gęś gęgawa w wersji śpiąca królewna tzw. gapa. W świecie przyrody takie zagapienie może kosztować życie. Podszedłem wystarczająco blisko, by ją nakarmić. Po chwili obserwacji jednak stwierdziłem, że nie będę jej budził. Na śniadanie było za wcześnie.<br />
Pierwszy lot nad swoją bagnistą łąką po powrocie z zimowiska. Czajka.
Czajka kojarzona jest z fantastyczną strategią odwracającą uwagę od swojego potomstwa. Biegnie klucząc po ziemi odciągając uwagę od gniazda, a gdy drapieżnik już ją ma odlatuje.<br />
O poranku.<br /> <br />
<br /> Żurawia rodzina. Ściernisko sugeruje koniec lata. I pomyśleć, że już za chwilę nas opuszczą, odlecą wygrzewać się w afrykańskim słońcu.<br />
Żuraw w jesiennej scenerii.
Żuraw na żerowisku.<br />
Żuraw po przylocie z zimowiska. Czeka na partnera.<br />
Poranny odlot żurawi na żerowiska.
<br /> Upup, stoję i słucham, upup co jest? Brzmi znajomo. Z łaciny (Upupa epops) między innymi od charakterystycznego głosu. Już wiem, to dudek. Siedzi nade mną.<br />
Bekas Kszyk. Podczas lotu godowego wzbija się wysoko i opada tak, że lotki jego skrzydeł wibrują i wydają dźwięk. Tak, tak śpiewa skrzydłami. Dodatkowo kierując dźwięk w dół powoduje, że szukasz go w trawie, a on wisi tuż nad Twoją głową.<br />
Leżę w błotnej mazi, opada mgła. Czekam, czekam i czekam. <br /> Po dwóch godzinach jest, wychodzi. Brodziec piskliwy.<br />
Myszołów dumnie rozpościera swoje skrzydła gotowy do ataku.<br />
Młody Bielik podchodząc do padliny spaceruje z dalszej odległości, utrzymuje równowagę rozkładając skrzydła.
Łabędź krzykliwy, jak sama nazwa sugeruje odzywa się głośno i często. Wciąż rzadki gość nad naszymi wodami.<br />
Rudzik uwielbia wszelkie plątaniny krzaków gdzie czuje się świetnie. Na szczęście wiosną uwodzi swoje partnerki pokazując się w całej okazałości.
Nocne jeleni harce. Zbliżał się koniec rykowiska, ale natura okazała się łaskawa.<br />
Wiosną szukając łosi należy zlokalizować dorodne krzaki soczyście zielonej łozy. Wystarczy podejść i ... trafiamy na takiego obżartucha. Łoś.
Pan łoś słusznie nazywany królem bagien. Ciekawie spoglądający w stronę gadających krzaków.<br />
Magiczne spojrzenie może zahipnotyzować nie tylko łosia.
Łosza, czyli żona łosia w wieczornym słońcu.
Wkurzony łoś kopie inaczej niż koń. Dlatego nie czujcie się bezpiecznie stojąc przed łosiem.<br />
Jeśli spotkacie łosia, który ma położone uszy, uciekajcie na drzewo. W ten sposób łosie mówią: jestem wkurzony. Ja się już zbierałem.
Łania, mylona często z sarną. Pamiętajcie łania to żona jelenia, a sarna kozła. To dwa odrębne gatunki.
Ten profil mam ładniejszy. Sarna.
Tryb niewidoczności włączony. Gdy podejdziesz zbyt blisko, zwierzę zastyga w bezruchu. Prawda, że niezłe maskowanie?<br />
Poleskie niedoliski uwielbiają baraszkować, bawić się i wygrzewać w wieczornym późnowiosennym słońcu. Niedolisków czterech.<br />
Czasem ciekawość wygrywa. Wystarczy kilka cmoknięć, aby zainteresować polującego chytruska. Spróbujcie kiedyś sami.<br />
No cóż, ktoś tu zaspał. Ciekawe co na to Szef?
Śluzowata protoplazma ... brzmi naukowo? Te czerwone kulki <br /> to śluzowiec, Rulik nadrzewny.<br />
Rośnie na terenie bagiennym wczesną wiosną, gdy wszystko jest szare i bure. Czarka szkarłatna odrobina koloru.<br /> <br />
<br /> Rosiczka chętnie zamieszkuje spleję. Na fotografii chmara krwiożerczych roślin.<br /> <br />
Drapieżna rosiczka. Niech Was nie kusi, uważajcie na własne palce.<br />
Największy polski storczyk. Obuwik, zachęca kolorem i zapachem.<br />
Jeśli nie chcecie stracić głowy nie zbliżajcie się do tej Pani. Samica modliszki po zbliżeniu samca traktuje jak kolację.
Jesienią wrzosy okalają zasypiającą ziemię. To już jesień.
Łan wełnianki porastającej torfowisko
Wełnianka niczym śniegowy puch.<br />
Bagno zwyczajne, wydziela wonne olejki eteryczne od których potrafiło się mocno zakręcić w głowie. Stąd często posługiwano się nazwą pijane bagno.
Torfowisko wysokie latem.<br />
Torfowisko wysokie wczesną wiosną nazwane przez miejscową ludność Durnym Bagnem.<br />
Pierwszy przymrozek na Bagnie Staw.
GALERIA